Η Αρκούδα του Πέρα Βρέχει (James Thurber)

 

Στα δάση του Φαρ Ουέστ, ζούσε κάποτε μια καφέ αρκούδα που ήταν του ‘πέρα βρέχει, παιδιά’. Πήγαινε σ’ ένα μπαρ και πούλαγε υδρόμελι.

Μετά, ακούμπαγε λίγα λεφτά στον πάγκο κι έλεγε: «Κέρνα τους μικρούς που ιδρώνουν στο μέσα δωμάτιο.» Ύστερα γύρναγε σπίτι.

Στο τέλος, όμως, έπινε σόλο απ’ τ’ άγρια χαράματα. Τη νύχτα παραπατώντας γύριζε σπίτι, αναποδογύριζε με μια κλοτσιά την ομπρελοθήκη, έριχνε κάτω με μπουνιές τ’ αμπαζούρ κι έχωνε ως τους αγκώνες τα χέρια στα τζάμια. Μετά κατέρρεε, κουτρουβαλιαζότανε και την έβγαζε μπρούμυτα στα πλακάκια. Η γυναίκα του ήταν καταστεναχωρημένη και τα παιδιά του κατατρομοκρατημένα.

Κάποτε ο αρκούδος είδε το λάθος στη ζωή του και άρχισε να διορθώνεται., έγινε διάσημος αντιαλκοολιστής κι ένας ταμένος κήρυκας της εγκράτειας. Σ’ όποιον ερχότανε σπίτι του, έβγαζε λόγο για τα τρομερά αποτελέσματα του αλκοολισμού, και κόμπαζε για το πόσο δυνατός κι υγιής είχε γίνει από τότε που ούτε τ’ άγγιζε το παλιόπραμα. Για να τ’ αποδείξει, μάλιστα, στεκότανε ανάποδα όρθιος κι έκανε ρόδα στα δωμάτια, αναποδογυρίζοντας την ομπρελοθήκη, ρίχνοντας κάτω με μπουνιές τ’ αμπαζούρ και χώνοντας ως τους αγκώνες τα χέρια του στα τζάμια. Μετά σωριαζότανε στο πάτωμα ανάσκελα, αποκαμωμένος απ’ την υγιεινή του άσκηση, κι αποκοιμιότανε. Η γυναίκα του ήταν καταστεναχωρημένη και τα παιδιά του κατατρομοκρατημένα.

Επιμύθιο: μπορεί κανείς να σωριαστεί μπρούμυτα, αλλά και να γείρει υπερβολικά προς τα πίσω.